Duidelijkere regels voor lobbyen door derde landen in de EU

Europarlementariërs versterkten de oorspronkelijke tekst van de Commissie en richtten zich vooral op duidelijke definities en bescherming van maatschappelijke organisaties. Het doel van de nieuwe richtlijn is om uniforme regels op te stellen voor activiteiten die bedoeld zijn om tegen betaling invloed uit te oefenen op EU-besluitvorming namens derde landen - van commentaar leveren op wetgeving tot communicatiecampagnes of wetswijzigingen voorstellen.

Het toepassingsgebied omvat bijvoorbeeld beleidsraadplegingen, deelname aan conferenties, communicatie via beïnvloeders, het opstellen van analyses of het organiseren van campagnes. Anderzijds worden activiteiten die niet lobbyen expliciet uitgesloten: diplomatieke activiteiten, media, academisch onderzoek of gewone juridische diensten. Het Parlement benadrukt dat de financiering van NGO's met subsidies uit derde landen niet automatisch als lobbyen mag worden beschouwd.

De richtlijn zal verplichte nationale registers invoeren, die via een centraal Europees portaal aan elkaar zullen worden gekoppeld. Entiteiten krijgen hun eigen Europese identificatienummer (EIRN) dat geldig is in de hele EU. Het doel is om het toezicht en het vertrouwen van het publiek te versterken - maar zonder dat de registratie zelf een "sticker van verdenking" wordt.

Europarlementariërs benadrukken dat, in tegenstelling tot sommige buitenlandse 'buitenlandse agentenwetten', de nieuwe regel niet mag leiden tot stigmatisering, bestraffing of het monddood maken van het maatschappelijk middenveld. De wet is bedoeld om de democratie te beschermen, niet om het functioneren ervan te verhinderen.